Buiten gewoon
‘Jullie zullen wel druk zijn met de voorbereidingen’ is tegenwoordig een veel gehoorde zin tijdens begroetingen en bijpratingen met vrienden en ander volk.
Druk zijn we wel degelijk, maar niet zozeer met de voorbereidingen. Of beter, niet zozeer met de voorbereidingen van ons trouwfeest.
En dat komt niet omdat we er geen leuk feestje van gaan maken (dat gaan we zeker), of omdat we supermensen zijn die het niet zo snel druk vinden (zijn we niet en vinden we juist wel vaak), of omdat we alles hebben uitbesteed aan een professional weddingplanner (hebben we niet), of omdat we stiekem wel volop in de voorbereidingen zitten maar de ervaren drukte uit coolheid een beetje downplayen (zitten we niet, doen we niet!).
Sommige genodigden vertellen ons dat ze al een outfit hebben, of tenminste schoenen (jaja, any excuse..). Dat vinden we tof om te horen. Wij zullen er ook mooi bij lopen. Maar we hebben nog geen outfits uitgezocht. Komt nog.
Wat we wel hebben gedaan is een gesprek voeren met een aardige dame van de gemeente over onze trouwplannen.
Als je gaat trouwen moet je je aanmelden bij een online loket van de gemeente en dan krijg je een mail: (Beste Bolle) met een oproep voor een gesprek met een ambtenaar over het trouwen. En over de Babs (Buitengewoon Ambtenaar van de Burgelijke Stand, zij of hij die het huwelijk voltrekt). En dat gesprek hebben we dus gevoerd, online. Een soort tien-minuten-gesprek. Doen we even denk je van tevoren. Komt toch best slecht uit denk je als het zover is. Het is belangrijk-ig en soort van officieel, maar waar het nou precies toe dient …
Tijdens onze ten-minutes-of-voorbereiding-met-de-gemeente stelden wij een vraag. En dat ging ongeveer zo:
Aardige dame van de gemeente: ‘Dus u heeft een eigen Babs..?’
Wij: ‘Ja, een hele leuke!’
Aardige dame gemeente: ‘Die wordt dan geïnstrueerd door een officiële Babs, één van ons, dan weet die van jullie wat ie moet zeggen en doen. Volgens de regels.’
Wij: ‘Ok, fijn, en heeft u een overzichtje van die regels, die dingen die onze Babs moet doen?’
Aardige dame: ‘De officiële Babs is er bij om dat te controleren, dat jullie eigen Babs de goede dingen zegt.’
Wij: ‘Ja, super, en is er een soort checklist of lijstje van wat dat dan is, die goede dingen die gezegd moeten worden?’
Dame gemeente: ‘De officiële Babs weet precies hoe het gaat, doet dat vaak al jaren, en zal ook op voorhand contact opnemen met jullie eigen Babs, om te bespreken dat die van jullie het volgens de echte regels doet, dat ie precies weet wat ie moet zeggen dat het huwelijk daarna ook echt gesloten is.’
Wij: ‘Ja, top, en eh, wij zijn gewoon nieuwsgierig hoor, wat zijn dan die regels, die dingen die een Babs in elk geval gezegd moet hebben als er mensen trouwen?’
Dame: ‘Hmm, tja, goede vraag eigenlijk, heeft nog nooit iemand gesteld, die vraag. En nee, hebben we niet, een checklist, volgens mij. Niet dat ik weet in elk geval. Maar ik zal het eens checken. De Babsen lopen hier in-en-uit, dus iemand hier moet dat wel weten’ (zei ze echt!).
Later werden we nog teruggebeld door de aardige dame van de gemeente. Ze had het gecheckt en het bestaat inderdaad niet. Maar, zo drukte ze ons op het hart, de officiële Babs gaat contact opnemen met onze eigen Babs en precies vertellen wat de regels zijn. Het zijn er ook niet veel hoor, gewoon een paar dingetjes maar het moet wel precies (…).
Dus ja, wel druk, en nee, niet met tafelschikkingen en bloemstukken, wel een beetje met werk (De Rotterdamse Dakendagen gaan over iets meer dan een maand van start en Het Nieuwe Instituut is ook niet saai). Maar sinds kort vooral heel erg druk met de vraag hoe het nou toch kan, van die exacte regels die nergens staan. In ons overgeorganiseerde mooie veilige land vol regels en regelingen, hand-outs en checklists. Heeft nou nooit iemand (IEMAND?) ooit bedacht: dat zetten we even op een rijtje.
Verder komt het allemaal in orde. Het is gewoon al soort van redelijk geregeld allemaal:
• 11:00 Trouwen in KINO door een goed geïnstrueerde Babs (zie eerste trouw-update)
• 13:00 Lunchen op de Oogstmarkt op het Heemraadsplein (zie tweede trouw-update)
• En dan (rapapah..) vanaf 16:00 borrelen in OASE, waar we ook wat eten.
OASE is een fijne plek aan de Maas. Cultureel podium, café en lab voor een rechtvaardige, duurzame stad. De vruchtbare groene plek in de beton-grijze woestijn van Rotterdam. Zeggen ze het zelf. En dat klopt eigenlijk heel erg.
Een Oase van rust, leuke mensen en heldere geesten in een wereld waarin gezond verstand en logica soms ver te zoeken zijn. Zeggen wij. Check www.Oaserotterdam.nl
En als wij getrouwd zijn en terug van onze huwelijkreisvakantie, gaan we een documentje maken, een Checklist voor Eigen Babsen (CvEB), en die sturen we dan naar de gemeente, als bijdrage aan een logischer wereld, of in elk geval een huwelijkscadeau van ons aan de aardige dame van de gemeente.
Volgende keer vertellen we waar we na het eten gaan dansen.
En dan kun je ook eindelijk aangeven waar je allemaal bij wilt zijn, je mag iig overal bij zijn als wij blij zijn.
Liefs, Léon en Aukje
